Lekker aanklooien

Dit blog verscheen eerder in een iets andere versie op tobekinderopvang.nl

Jongens leren door te doen, ze staan fysiek in de wereld en ontdekken de wereld om hen heen door uit te proberen. Jongens vinden het dan ook heerlijk om lekker aan te mogen klooien. In dit blog deel ik verschillende manieren waarop de jongens in mijn groep al aanklooiend op ontdekking gaan. Vaak zonder zichtbaar doel maar met heel veel plezier en verwondering.

Naar buiten

De meeste jongens zijn dol op buitenspelen. Buiten kunnen zij hun energie kwijt en kan er volop bewogen worden. Daarnaast is er buiten zoveel te ontdekken. Je kunt er bomen klimmen en ontdekken welke takken veel of weinig gewicht kunnen dragen. Je kunt takken of stenen zo ver mogelijk het water in gooien, wat blijft er drijven. Er zijn beestjes en planten die je kunt bekijken en onderzoeken en ga zo maar door

Proefjes doen

Een aantal jaar geleden kocht ik in de kringloopwinkel een scheikundedoos, aangevuld met wat spulletjes uit de voorraadkast en voedingskleurstof zorgde deze doos wekenlang voor spelplezier. Soms werd er een proefje gelezen en uitgevoerd maar vaker werd er lekker aangeklooid; glazen vullen met water, allerlei poedertjes en druppels toevoegen en dan vol verwondering kijken naar en speculeren over wat er wel of niet gebeurt. Heerlijk om te zien

Slopen

Regelmatig krijg ik van mijn jongens de vraag “mogen we straks weer slopen”. Het hele jaar verzamel ik kapotte elektrische apparaten. Gewapend met hamers, tangen en schroevendraaiers worden deze door de kinderen gesloopt. Soms gebeurt dit zeer voorzichtig en wordt met grote precisie een printplaatje uit de computer gehaald omdat ze die zo mooi eruit vinden zien. Soms gebeurt dit met grof geweld en word er net zo lang met een hamer geslagen tot er een gat inzit. Van mij mag allebei, ook het laatste is ontdekken!

Werken met lijmpistolen

In vakanties werken we vaak met restmateriaal en lijmpistolen. Puzzelstukjes, onderdelen van spelletjes, doppen, kurken, poppetjes, lint en nog veel meer wordt dan omgetoverd tot kunst. Soms met een duidelijk eindresultaat zoals een mandala, spookhuis of kleurenschilderij; soms pakken we ook gewoon een poppetje, puzzelstuk of ander voorwerp wat dan het begin vormt van een 3d schilderij of sculptuur. Het lijmen gebeurt dan zonder voorop gesteld plan en er wordt van alles uitgeprobeerd. Soms met groot succes en soms stort het werkstuk halverwege in elkaar, ook dat mag!

Hoe laat je jongens volop ontdekken?

Als pm-er hebben we vaak geleerd in activiteiten toe te werken naar een duidelijk einddoel. Met de scheikundedoos doe je een proefje, met hout timmer je een vogelhuisje en met restmateriaal wordt een vooraf bedacht knutselwerk gemaakt. Dat jongens hier anders over denken en liever (in onze ogen) doelloos aan gaan klooien is dan soms ook moeilijk te accepteren. Toch wil ik jullie uitdagen om jongens de ruimte te geven om lekker aan te klooien. Laat het eindresultaat los, laat het idee wat je van een activiteit hebt gaan en laat die jongens lekker aanklooien. Kijk toe, doe mee en geniet van het enthousiasme.

Wat het oplevert….

Lekker aanklooien geeft niet alleen een hoop plezier, maar draagt ook bij aan de ontwikkeling. Iets maken zonder een vooraf bepaald eindresultaat stimuleert de creativiteit en door van alles uit te proberen maken kinderen kennis met natuurkundige begrippen als zwaartekracht, kantelpunt en weerstand. Dingen mogen uitproberen zonder hierop beoordeeld of veroordeeld te worden draagt bij aan het leren omgaan met falen en teleurstelling, en bevordert de ontwikkeling van zelfvertrouwen. Door jongens aan te laten klooien ontdekken en leren ze van alles zonder dat ze dat zelf doorhebben.

Hoe gaat dit bij jullie op de bso, is er ruimte voor de jongens (en natuurlijk ook voor de meiden) om van alles uit te proberen en lekker aan te klooien? Ik hoor graag jullie verhalen, tot mijn volgende blog!