Elkaar (beter) leren kennen

In de eerste weken van een nieuw schooljaar moet iedereen weer even aan het normale leven, school, BSO en elkaar wennen. Bij mij op de groep ligt deze weken dan ook de nadruk op wennen, elkaar (beter) leren kennen en verbinding. Elkaar goed kennen, weten wie de ander is en wat je aan hem hebt leidt tot verbinding. Verbinding met de anderen op de groep zorgt dat jij je veilig voelt, dat je voelt dat je erbij hoort en er mag zijn, dat de sfeer goed is en dat er onderling begrip is voor elkaar. Dat alles samen zorgt voor een positieve groep waarin eventuele onderlinge irritaties en ruzietjes niet vaak voorkomen en makkelijk opgelost kunnen worden. De moeite waard dus om te investeren in het elkaar leren kennen.

Als pedagogisch medewerker heb jij hier een belangrijke (voorbeeld)rol in, wanneer jij de moeite neemt de kinderen op je groep echt te leren kennen en oprechte interesse in ze toont dan zullen de kinderen in de groep dit van je overnemen. Door op verschillende momenten met (groepjes) kinderen in gesprek te gaan, vragen te stellen en door te vragen creëer je een groepsklimaat waarin het normaal is om meer van elkaar te willen weten en met elkaar te praten en te verbinden, ook met kinderen die geen vriendjes of klasgenootjes van je zijn. Die normaliteit maakt het makkelijker om eventuele ruzies en misverstanden uit te praten of om even ongemerkt met een kind of groepje kinderen in gesprek te gaan over hun gedrag.

Om elkaar beter te leren kennen zijn er allerhande leuke activiteiten en werkvormen die je in kunt zetten, wanneer je even rondneust op Google vind je hier meer dan genoeg inspiratie. Zelf kies ik er op mijn groep voor om geen aparte kennismakingsactiviteiten te doen maar om gedurende de middag momentjes aan te grijpen om in gesprek te gaan met (groepjes) kinderen. Bij binnenkomst, tijdens het fruit eten, als we tijdens honkbal op onze slagbeurt staan te wachten of als we aan het einde van de dag nog even een spelletje aan tafel doen zijn er vaak kinderen  die even iets aan mij willen vertellen. Door op die momenten andere kinderen te betrekken ontstaat er een echt gesprek dat regelmatig tussen de kinderen verder gaat als ik weer met iets anders bezig ben. Soms met een grote groep en soms ook maar met één of twee betrokken kinderen, beiden is prima en beiden leiden tot meer verbinding.

Zelf vind ik het altijd enorm leuk om te merken dat gesprekken na een tijdje meer de diepte in gaan en er niet alleen over gamen, YouTube en (andere) hobby’s gepraat wordt maar ook over gescheiden ouders, angsten, je zorgen maken over je schooladvies, verkeringen, zoenen, ongesteldheid en andere meer serieuze (prepuber) zaken. Gesprekken waar ik vaak bij betrokken ben/wordt en soms niet maar die eigenlijk altijd serieus en met begrip voor elkaar gevoerd worden, op die momenten ben ik zo trots op mijn groepje.

Zelf ben ik supernieuwsgierig en een enorme kletskous dus meestal ontstaan de gesprekken vanzelf, zo wil het in vakanties nog wel eens gebeuren dat we ruim een uur aan tafel zitten tijdens de lunch gewoon omdat we nog zo druk aan het kletsen waren. Maar daarnaast zijn er een aantal dingen op mijn groep die vaak de aanzet geven tot gesprekken;

• De theezakjes van de Pickwick. Op ieder labeltje staat namelijk een vraag en de kinderen van mijn groep vinden dat enorm interessant, ik kan dan ook geen kopje thee drinken zonder dat er minimaal één kind maar vaak meerdere komen kijken wat de vraag is…. Die vragen moeten dan natuurlijk ook beantwoord worden wat soms tot heel interessante groepsgesprekken leidt.
• De tijdschriften op de groep. In de vensterbank liggen stapels tijdschriften zoals Stoer, Meiden, Hoe overleef ik…. en dergelijke. Vooral de verschillende quizzen en probleem/vraagrubrieken vormen altijd aanleiding tot mooie, grappige en serieuze gesprekken. Regelmatig tref je een groot deel van onze groep dan ook op en rond de bank aan terwijl we proberen te ontdekken welke type vriend we zijn volgens het laatste cijfer van ons telefoonnummer of we juist serieus praten over zoenen.
• Praatkaarten. Op de groep heb ik verschillende setjes met praatkaarten liggen zoals Openhartig (vragen en opdrachten om elkaar beter te leren kennen), Babbelbox Junior (vol weetjes vragen en ook in spelvorm te spelen waarbij je test wat je over anderen weet), Praatprikkels (met meer filosofische vragen zoals; Hoe weet je zeker dat je nu wakker bent?) en het Pickwick Tea Topic spel (de al eerder genoemde vragen van de theezakjes maar dan op losse kaartjes). In vakanties tijdens het gezamenlijk aan tafel fruit eten trekken we nog weleens een kaartje om de vraag hierop vervolgens met zijn allen te beantwoorden.
• De gewone dagelijkse dingen op de groep. Juist ook de ‘normale’ dingen op de groep vormen zeker in de eerste weken aanleiding om elkaar beter te leren kennen. Speel je thuis ook vaak met de Lego, wat is je favoriete spelletje, kun je goed tegen je verlies, welke boeken heb je thuis….?
• Tijdens activiteiten. Zo vullen de kinderen bij Wie is de Mol altijd een vragenlijst in over zichzelf en moeten ze tijdens het ‘walkie talkie spel’ zoveel mogelijk vragen over de anderen goed beantwoorden. Maar ook bijvoorbeeld het Lego-uitdagingenspel en de kaartjes met tekenopdrachten die ik weleens gebruik kun je gebruiken om elkaar beter te leren kennen door in gesprek te gaan met kinderen over wat ze maken of tekenen.

Zo besteed ik zowel de eerste weken als in de rest van het schooljaar veel tijd aan het elkaar (beter) leren kennen en werk ik bijna ongemerkt aan een fijne, veilige groepssfeer. Doen jullie op de groep deze eerste weken nog speciale dingen om elkaar beter te leren kennen? Ik hoor graag jullie ideeën. Tot mijn volgende blog!