op de groep, pedagogisch

Valentijnsdag

Bijna drie jaar geleden schreef ik onderstaand blog in iets andere vorm voor To be Kinderopvang. Speciaal voor Valentijnsdag wilde ik hem hier nogmaals delen, aangevuld met een update over hoe de kids van toen nu denken over verkering en verliefd zijn.

Wat een heerlijk lenteweer deze week! De lucht is blauw het zonnetje schijnt volop en alles begint te kriebelen, zowel bij mezelf als bij de kinderen. Kriebels om naar buiten te gaan, de zon op te zoeken en lekker te bewegen maar ook de kriebels van jongens/meiden leuk gaan vinden en verliefd worden.

Al een aantal weken staan de gesprekken in mijn groep in het teken van verliefdheid en verkering. Logisch, want een paar weken geleden kregen Timo en Merel verkering, beiden uit groep 7 en beiden zitten bij mij op de groep alleen op andere dagen. Op donderdag is Merel er met een vriendinnetje en vanaf dag 1 waren verkering, jongens en in het bijzonder Timo opeens onderwerp van ieder gesprek. Op foto’s in de groep werd naar Timo gezocht, aan mij werd van alles over hem gevraagd en er werd heel wat af gegiecheld. Zo leuk om te zien! Timo aan de andere kant praatte er verder helemaal niet over.

De rest van mijn groep vond de verkering ongelooflijk interessant. Merel werd er aardig mee geplaagd en kreeg op een middag wel 20 keer de vraag; ‘……en hoe is het met Timo???’ terwijl ook de andere kinderen druk aan het giechelen waren. Iedereen in de groep had ook een mening over deze verkering. Waar Jayden, Thom en Sep verkering vooral stom en nutteloos vonden, werd er door de meiden druk gepraat over of Timo en Merel wel bij elkaar pasten en of ze zelf ook wel verkering zouden willen hebben. Timo’s beste vriend Thijs snapte helemaal niet waarom Timo perse verkering wilde, vrienden zijn met meiden prima maar verder…..

Naast de gesprekken over de verkering van Timo en Merel werden er ook allerlei vragen gesteld over verkeringen en verliefdheid. Wie had er verkering, met wie zou je verkering willen en met als spannendste onderwerp; zouden Timo en Merel nu ook elkaar zoenen……… Een idee waarvan vrijwel alle kinderen gruwelden, bah zoenen! Jayden, Sep en Thom uit groep 4 wisten het zeker, zoenen met een meisje gingen ze nooit doen, ze zouden echt alleen hun moeder zoenen. De andere kinderen waren iets minder uitgesproken maar wilden nog lang niet zoenen, al waren ze stiekem ook wel een beetje benieuwd hoe dat dan gaat.

Twee weken geleden kwam Merel op de BSO binnen en zei op zeer spannende toon dat ze me iets prive moest vertellen. Tijdens het overblijven op school had ze de verkering met Timo door een vriendin uit laten maken en nu had ze verkering met Pim. En Timo had nu met Meike. Dus iedereen was gelukkig. Fijn hoe simpel en zonder vervelende toestanden dat op die leeftijd nog kan. Drie dagen later sprak ik Timo, hij had zijn verkering al weer uitgemaakt want dat was meer het idee van vrienden dan van hem geweest.

Bijna drie jaar later zitten Timo, Thijs en Merel in de tweede van de middelbare. Timo had in groep 7 en 8 verschillende vriendinnetjes, die ik meestal redelijk goed leerde kennen omdat ze als Timo op de bso was de neiging hadden om heel toevallig ook in het park te zijn als wij daar waren 😉. Thijs is zijn basisschooltijd verkeringloos doorgekomen, ik heb nog steeds contact met hem en weet dat hij ook nu niet bezig is met verkering en verliefdheid, basketbal, judo en hangen met zijn vrienden zijn belangrijker. De meiden uit dit verhaal hebben inmiddels allemaal hun eerste verkering erop zitten waar op de bso heerlijk veel over gekletst en gegiebeld werd.

Jayden was vorig jaar in groep 6 veel bezig met verkering, hij wilde heel graag, heeft wel 10 verschillende meisjes gevraagd en heeft vervolgens eventjes verkering gehad. Hij zou wel weer verkering willen en ook wel eens willen zoenen, dat lijkt hem spannend en stoer. Sep vindt meisjes nog steeds stom en is nog helemaal niet aan verkering toe. En Thom, die heeft me gisteren uitgebreid verteld over het cadeau dat hij vandaag aan zijn vriendinnetje gaat geven. Inmiddels heeft hij al tweeënhalf jaar verkering met haar en ik blijf het schattig vinden om te zien hoe verlegen hij wordt als we haar toevallig een keertje tegenkomen! Zoenen wil hij nog steeds niet, zoals hij zelf zegt; daar ben ik nog te jong voor.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s